برنامه ‌ ریزی عصبی- کلامی(Neuro-Linguistic Programming )

(NLP)

NLP ساختار تفکر انسان و تجربه لغات را مطالعه می‌کند، و به تاثیر زبان بر ذهن و پیامد آن یعنی رفتار ما می‌پردازد. بزرگ‌ترین محصول NLP ترویج "خود" و پذیرش "دیگران" است. تعریف NLP بسیار دشوار می‌باشد، چه که مطالعه منظم (سیستماتیک) ارتباط انسانی است، و نگرش و روش شناسیی است که مجموعه‌ای از تکنیک‌ها را به جا می‌گذارد. Neuro یعنی 1- سیستم کامل عصبی که دریافت و پردازش را با 5 حس تجربه می‌کند. 2- ذهن و چگونگی فکر کردن ما. Linguistic یعنی 1- چگونه ما از زبان استفاده می‌کنیم و بر ما اثر می‌گذارد. 2- زبان و نظام ارتباط غیرکلامیی که بازنمایی عصبی را طبقه‌بندی می‌کند (به رمز نوشتن)، مرتب می‌کند و معنی می‌دهد. Programming یعنی1- چگونه اعما‌ل‌مان را مرتب می‌کنیم تا به اهداف‌مان برسیم. 2- توانایی نظم‌دهی به پیامدهای مطلوب سیستم‌های عصب‌شناسی و ارتباط. NLP در اوایل دهه 70 در آمریکا از مطالعه روش فکر کردن و مهارت‌های رفتاری افراد موفق شکل گرفت. NLP با پروژه تحقیق دو دانشجو یعنی ریچارد بندلر و جان گریندلر آغاز شد. بندلر می‌خواست بداند آیا راه ریاضی برای مدل‌سازی زبان شفابخش تعداد مشخصی از درمان‌گران وجود دارد؟ افرادی مانند میلتون اریکسون، ویرجینیا ستیر، فریتز پرلز.  NLP اساساً سری مدل‌های ارتباطی است که چگونه ارتباط تاثیر می‌گذارد، و تاثیر می‌پذیرد. NLP بیشتر از آن که تئوری باشد مجموعه‌ای از ابزارها است.  ما تمام اطلاعات را به کمک پنج حسّمان دریافت می کنیم. بینایی، شنوایی، لامسه، چشایی و بویایی (با احتساب انرژی می‌توان آن را شش حس دانست). پس برای داشتن ارتباطی کارآمدتر، تقویت و تربیت حواس کاری ضروری است. این امر بر کیفیت و سرعت یادگیری ما بسیار مفید است، و زمینه‌ساز برقراری حسن تفاهم در ارتباط Rapport  می‌باشد. شناخت پیش‌فرض‌ها، نظام درونی احساسی، بوم شناختی Ecology، تعیین نتیجه مورد نظر Outcome، داشتن انعطاف Flexibility و آمادگی برای دریافت بازخورد Feedback از اولین مراحل یادگیری NLP است.    NLP در مورد درست کردن دیگران و فراموش کردن خود نیست!                منبع:http://zabanezendegi.com/NeLiPr.htm